می‌نکردی او دعا بر اصفیا ** می‌نکردی جز خبیثان را دعا

Temiz kişilere hiç dua etmez, kötülerden başkasına duada bulunmazdı.

مر ورا گفتند کین معهود نیست ** دعوت اهل ضلالت جود نیست 85

Ona “Hiç böyle bir âdet görmedik... Sapıklara dua etmek mürüvvet değildir” dediler.

گفت نیکویی ازینها دیده‌ام ** من دعاشان زین سبب بگزیده‌ام

Dedi ki: “Ben onlardan iyilik gördüm... Bu yüzden onlara dua etmeyi âdet edindim.

خبث و ظلم و جور چندان ساختند ** که مرا از شر به خیر انداختند

O kadar kötülükte bulundular, o derece zulüm ve cevir ettiler ki nihayet beni şerden kurtardılar, hayra ulaştırdılar.

هر گهی که رو به دنیا کردمی ** من ازیشان زخم و ضربت خوردمی

Ne vakit dünyaya yöneldimse onlardan eziyetler gördüm, meşakkatler çektim, dayaklar yedim.

کردمی از زخم آن جانب پناه ** باز آوردندمی گرگان به راه

Bu yüzden de iyilik tarafına kaçardım... Beni o kurtlar yola getirirlerdi.

چون سبب‌ساز صلاح من شدند ** پس دعاشان بر منست ای هوشمند 90

Benim iyiliğime sebep oldular... Ey aklı başında adam, bu yüzden onlara dua etmek, boynumun borcudur benim!”

بنده می‌نالد به حق از درد و نیش ** صد شکایت می‌کند از رنج خویش

Kul dertten, elemden Allah’a sızlanır, uğradığı zahmetten yüzlerce şikâyette bulunur.

حق همی گوید که آخر رنج و درد ** مر ترا لابه کنان و راست کرد

Allah da der ki: Gördün ya, nihayet dert ve zahmet, seni, bana yalvarır bir hale getirdi, seni doğrulttu,

این گله زان نعمتی کن کت زند ** از در ما دور و مطرودت کند

Sen, seni yolundan alıkoyandan, bizim kapımızdan uzaklaştırıp kovandan şikâyette bulun!