مر کبوتر را حذر فرما ز باز ** باز را از حلم گو و احتراز

مر کبوتر را حذر فرما ز باز ** باز را از حلم گو و احتراز 855

وان خفاشی را که ماند او بی‌نوا ** می‌کنش با نور جفت و آشنا

کبک جنگی را بیاموزان تو صلح ** مر خروسان را نما اشراط صبح

هم‌چنان می‌رو ز هدهد تا عقاب ** ره نما والله اعلم بالصواب

آزاد شدن بلقیس از ملک و مست شدن او از شوق ایمان و التفات همت او از همه‌ی ملک منقطع شدن وقت هجرت الا از تخت

چون سلیمان سوی مرغان سبا ** یک صفیری کرد بست آن جمله را

جز مگر مرغی که بد بی‌جان و پر ** یا چو ماهی گنگ بود از اصل کر 860

نی غلط گفتم که کر گر سر نهد ** پیش وحی کبریا سمعش دهد

چونک بلقیس از دل و جان عزم کرد ** بر زمان رفته هم افسوس خورد

ترک مال و ملک کرد او آن چنان ** که بترک نام و ننگ آن عاشقان

آن غلامان و کنیزان بناز ** پیش چشمش هم‌چو پوسیده پیاز