باز شه از روی لاغش گفت باز ** که چه خوردی و چه داری چاشت‌ساز

اشتهی داری چه خوردی بامداد ** که چنین سرمستی و پر لاف و باد

گفت اگر نانم بدی خشک و طری ** کی کنیمی دعوی پیغامبری

دعوی پیغامبری با این گروه ** هم‌چنان باشد که دل جستن ز کوه 1140

کس ز کوه و سنگ عقل و دل نجست ** فهم و ضبط نکته‌ی مشکل نجست

هر چه گویی باز گوید که همان ** می‌کند افسوس چون مستهزیان

از کجا این قوم و پیغام از کجا ** از جمادی جان کرا باشد رجا

گر تو پیغام زنی آری و زر ** پیش تو بنهند جمله سیم و سر

که فلان جا شاهدی می‌خواندت ** عاشق آمد بر تو او می‌داندت 1145

ور تو پیغام خدا آری چو شهد ** که بیا سوی خدا ای نیک‌عهد