پس دعای خشک هل ای نیک‌بخت ** که فشاند دانه می‌خواهد درخت

Şu halde ey bahtlı kişi, kuru duayı bırak. Ağaç isteyen tohum eker.

گر نداری دانه ایزد زان دعا ** بخشدت نخلی که نعم ما سعی

Tohumun yoksa Tanrı, yine o dua yüzünden sana bir fidan bağışlar ki görenler, ne hoş çalışmış da ne güzel fidana sahip olmuş derler.

هم‌چو مریم درد بودش دانه نی ** سبز کرد آن نخل را صاحب‌فنی 1190

Meryem gibi hani. Derdi vardı da tohumu yoktu. Bu dert yüzünden sanat sahibi Tanrı, o kuru hurma ağacını yeşertti.

زانک وافی بود آن خاتون راد ** بی‌مرادش داد یزدان صد مراد

Çünkü o ulu, o temiz kadın vefakardı. Tanrı bu yüzden o istemeden onun yüzlerce muradını vefa etti.

آن جماعت را که وافی بوده‌اند ** بر همه اصنافشان افزوده‌اند

Vefakar olan topluluk, bu vefayı bütün aleme yaymışlardır.

گشت دریاها مسخرشان و کوه ** چار عنصر نیز بنده‌ی آن گروه

Denizler de onların buyruklarına uymuştur, dağlar da. Dört unsur bile onlara kul, köle kesilmiştir.

این خود اکرامیست از بهر نشان ** تا ببینند اهل انکار آن عیان

Bu, inkar edenler, apaçık görsünler de inansınlar diye onlara bir Tanrı ikramıdır.

آن کرامتهای پنهانشان که آن ** در نیاید در حواس و در بیان 1195

Onlar, öyle gizli ikram ve ihsanlara nail olmuşlardır ki, ne akla, hayale gelir, ne de söze sığar.

کار آن دارد خود آن باشد ابد ** دایما نه منقطع نه مسترد

Zaten iş, ebedi olan, kesilmeyen, tükenmesine imkan bulunmayan ikram ve ihsandır.

مناجات

Münacat

ای دهنده‌ی قوت و تمکین و ثبات ** خلق را زین بی‌ثباتی ده نجات

Ey gıda, temkin ve sebat ihsan eden Tanrı, halkı bu sebatsızlıktan kurtar.