گریه‌ی پر جهل و پر تقلید و ظن ** نیست هم‌چون گریه‌ی آن متمن

Bilgisizlik taklit ve zan ile dolu olan ağlayış, o inanılan kişinin ağlayışına benzemez.

تو قیاس گریه بر گریه مساز ** هست زین گریه بدان راه دراز

Sen bu ağlayışı o ağlayışa kıyas etme. Bu ağlayıştan o ağlayışa uzun bir yol var.

هست آن از بعد سی‌ساله جهاد ** عقل آنجا هیچ نتواند فتاد 1305

O ağlayış, tam otuz yıl savaştan sonra elde edilir. Akıl, o makama yaramaz.

هست زان سوی خرد صد مرحله ** عقل را واقف مدان زان قافله

Akılla o makam arasında yüz konak var. Akıl, o durağı bilemez bilir sanma.

گریه‌ی او نه از غمست و نه از فرح ** روح داند گریه‌ی عین الملح

Onun ağlayışı, ne gamdandır, ne ferahtan. Güzelliğin ta kendisi olan ağlayışı ruh bilir.

گریه‌ی او خنده‌ی او آن سریست ** زانچ وهم عقل باشد آن بریست

Onun ağlayışı da o yandandır, gülüşü de. Aklın vehmettiği şeylerden dışarıdır o.

آب دیده‌ی او چو دیده‌ی او بود ** دیده‌ی نادیده دیده کی شود

Onun gözyaşı, gözüne benzer. Görmeyen göz nasıl olur da gören göze benzer.

آنچ او بیند نتان کردن مساس ** نه از قیاس عقل و نه از راه حواس 1310

Onun gördüğünü ellemeye imkan yoktur, ne akıl kıyası ile bilinir, ne duygu yolu ile!

شب گریزد چونک نور آید ز دور ** پس چه داند ظلمت شب حال نور

Gece, ta uzaktan nuru gördü mü kaçar. Şu halde gece karanlığı, nurun halini nasıl bilir?

پشه بگریزد ز باد با دها ** پس چه داند پشه ذوق بادها

Sinek, rüzgardan kaçar. Artık nasıl olur da rüzgarların zevkini tadabilir?