هیچ او حسرت خورد بر انتباه ** بر تن با سلسله در قعر چاه

Artık hiç o adam, uyanmaya hasret çeker, kuyunun dibinde zincirlere, bukağılara vurulmuş olarak yaşamayı arzular mı?

مومنی آخر در آ در صف رزم ** که ترا بر آسمان بودست بزم

İnanmışsan artık savaş safına gel ki senin meclisin gökyüzündedir.

بر امید راه بالا کن قیام ** هم‌چو شمعی پیش محراب ای غلام

Yüzlerce ulaşma ümidiyle kalk, ey kul, mihrap önündeki mum gibi dinel.

اشک می‌بار و همی‌سوز از طلب ** هم‌چو شمع سر بریده جمله شب

Başı kesilmiş mum gibi bütün gece arayıp isteme yüzünden ağla, gözyaşları dök, yan dur.

لب فرو بند از طعام و از شراب ** سوی خوان آسمانی کن شتاب 1730

Yemekten, içmekten ağzını yum, gök sofrasına koş.

دم به دم بر آسمان می‌دار امید ** در هوای آسمان رقصان چو بید

Her an ümidini gökyüzüne bağla. Gökyüzü havası ile söğüt gibi titre.

دم به دم از آسمان می‌آیدت ** آب و آتش رزق می‌افزایدت

Sana anbean gökten su ve ateş gelip durmada. Rızkını arttırmadadır.

گر ترا آنجا برد نبود عجب ** منگر اندر عجز و بنگر در طلب

Seni de oraya götürürse şaşma. Aczine bakma isteğine bak.

کین طلب در تو گروگان خداست ** زانک هر طالب به مطلوبی سزاست

Çünkü bu istek, sende Tanrının bir emanetidir. Her isteyen kişinin istenmesi yerindedir.

جهد کن تا این طلب افزون شود ** تا دلت زین چاه تن بیرون شود 1735

Çalış da bu istek artsın. Bu suretle de gönlün şu ten kuyusundan çıksın.