English    Türkçe    فارسی   

5
1835-1844

  • بنده گوید آنچ فرمودی بیان  ** صد چنانم صد چنانم صد چنان  1835
  • Kul der ki: Yarabbi, buyurduklarının yüz misli kötüyüm, yüz misli kötüyüm, yüz misli kötü.

  • خود تو پوشیدی بترها را به حلم  ** ورنه می‌دانی فضیحتها به علم 
  • Sen kötülüklerimi ilminle örttün, yoksa yaptığım fenalıkları bilirsin.

  • لیک بیرون از جهاد و فعل خویش  ** از ورای خیر و شر و کفر و کیش 
  • Fakat kendi savaşımı, hayır ve şerden öte olan işlerimi, küfrümü, yolumu yordamı mı,

  • وز نیاز عاجزانه‌ی خویشتن  ** وز خیال و وهم من یا صد چو من 
  • Aczimle sana yalvarışımı, benim, yahut benim gibi yüzlerce kulun hayalini bir yana bırakalım.

  • بودم اومیدی به محض لطف تو  ** از ورای راست باشی یا عتو 
  • Ancak senin lütfuna ümit bağladım. Benim doğru oluşum, yahut inatçılığım söyle dursun.

  • بخشش محضی ز لطف بی‌عوض  ** بودم اومید ای کریم بی‌عوض  1840
  • Ey garezsiz kerem sahibi, karşılıksız olan lütfuna, ihsanına ümit bağlamışım.

  • رو سپس کردم بدان محض کرم  ** سوی فعل خویشتن می‌ننگرم 
  • Onun için kendi isime bakmıyorum, geri dönüp senin kayıtsız şartsız keremine bakıyorum.

  • سوی آن اومید کردم روی خویش  ** که وجودم داده‌ای از پیش بیش 
  • O ümitle yüzümü geri çevirdim. Ben yokken varlığımı sen verdin.

  • خلعت هستی بدادی رایگان  ** من همیشه معتمد بودم بر آن 
  • Bedavaca bana varlık elbisesi bağışladın. Ben daima buna güveniyordum.

  • چون شمارد جرم خود را و خطا  ** محض بخشایش در آید در عطا 
  • Kul kendi suçunu ihsanını sayınca Tanrı ihsanı ile Tanrı bağışlaması gelip yetişir.