این قدر گر هم نگویم ای سند ** شیشه‌ی دل از ضعیفی بشکند

Fakat ey dayandığım dost, bu kadar da söylemesem gönül sırçası, zayıflığından çatlayacak.

شیشه‌ی دل را چو نازک دیده‌ام ** بهر تسکین بس قبا بدریده‌ام

Gönül sırçasını pek nazik gördüm de biraz teskin edebilmek için nice cüppeler yırttım.

من سر هر ماه سه روز ای صنم ** بی‌گمان باید که دیوانه شوم

Güzelim; ben her ay başı mutlaka üç gün deli olurum.

هین که امروز اول سه روزه است ** روز پیروزست نه پیروزه است

Kendine gel bu gün o üç günün ilki. Bu gün zafer günü; firuze günü değil.

هر دلی که اندر غم شه می‌بود ** دم به دم او را سر مه می‌بود 1890

Padişahın derdine düşen her gönle anbean ay başı var.

قصه‌ی محمود و اوصاف ایاز ** چون شدم دیوانه رفت اکنون ز ساز

Deli oldum da Mahmut’un hikayesiyle Eyaz’ın vasıflarını söyleyemedim kaldı gitti işte.

بیان آنک آنچ بیان کرده می‌شود صورت قصه است وانگه آن صورتیست کی در خورد این صورت گیرانست و درخورد آینه‌ی تصویر ایشان و از قدوسیتی کی حقیقت این قصه راست نطق را ازین تنزیل شرم می‌آید و از خجالت سر و ریش و قلم گم می‌کند و العاقل یکفیه الاشاره

Söylenenler, hikayenin suretinden ibarettir, sureti anlayabileceklerin anlayışına, onların tasavvur aynalarına göre söylenmiştir. Bu hikayenin haki katındaki mukaddesliğe iner de söylemeye kalkışırsam utancımdan baş da kaybolur, sakal da, kalem de. Akıllı olana bir işaret yeter.

زانک پیلم دید هندستان به خواب ** از خراج اومید بر ده شد خراب

Çünkü filim rüyada Hindistan’ı gördü. Köy harab oldu, haraçtan ümidini kes.

کیف یاتی النظم لی والقافیه ** بعد ما ضاعت اصول العافیه

Aklım fikrim zayi olduktan sonra nasıl nazım düzebilir, kafiyeye riayet edebilirim?

ما جنون واحد لی فی الشجون ** بل جنون فی جنون فی جنون

Dertlerle deliliğim bir değil ki. Bende delilik içinde delilik var, delilik içinde delilik.

ذاب جسمی من اشارات الکنی ** منذ عاینت البقاء فی الفنا 1895

Yoklukta varlığı göreli bedenim gizli işaretlerden eridi bitti.