کیف یاتی النظم لی والقافیه ** بعد ما ضاعت اصول العافیه

Aklım fikrim zayi olduktan sonra nasıl nazım düzebilir, kafiyeye riayet edebilirim?

ما جنون واحد لی فی الشجون ** بل جنون فی جنون فی جنون

Dertlerle deliliğim bir değil ki. Bende delilik içinde delilik var, delilik içinde delilik.

ذاب جسمی من اشارات الکنی ** منذ عاینت البقاء فی الفنا 1895

Yoklukta varlığı göreli bedenim gizli işaretlerden eridi bitti.

ای ایاز از عشق تو گشتم چو موی ** ماندم از قصه تو قصه‌ی من بگوی

Ey Eyaz aşkınla kıla döndüm, hikayeyi söylemeden kaldım, Artık sen benim hikayemi söyle.

بس فسانه‌ی عشق تو خواندم به جان ** تو مرا که افسانه گشتستم بخوان

Ben aşkla senin hikayeni çok söyledim. Artık ben hikayeye döndüm, sen benim hikayemi oku.

خود تو می‌خوانی نه من ای مقتدی ** من که طورم تو موسی وین صدا

Ey uyduğum zat, zaten okursun, ben okuyamam. Ben Tur dağına benzerim, sen Musa’sın bu da ses.

کوه بیچاره چه داند گفت چیست ** زانک موسی می‌بداند که تهیست

Biçare dağ söz nedir, ne bilsin? Dağ, bomboştur, sözü Musa bilir.

کوه می‌داند به قدر خویشتن ** اندکی دارد ز لطف روح تن 1900

Dağ, bilse bilse kadrince bilir. Beden ruh letafetinden çok az bir şeye maliktir.

تن چو اصطرلاب باشد ز احتساب ** آیتی از روح هم‌چون آفتاب

Ten, hesaplarsan usturlaba benzer, güneşe benzeyen ruhun bir delilidir.

آن منجم چون نباشد چشم‌تیز ** شرط باشد مرد اصطرلاب‌ریز

Gözü iyi görmeyen müneccimin usturlaba müracaatı zaruridir.