می‌رود هر روز در حجره‌ی برین ** تا ببیند چارقی با پوستین
Her gün o güzelim odaya çarığını postunu görmeye giderdi.
زانک هستی سخت مستی آورد ** عقل از سر شرم از دل می‌برد 1920
Çünkü varlık, insanı adamakıllı sarhoş eder, aklını başından alır, utancını gönlünden.
صد هزاران قرن پیشین را همین ** مستی هستی بزد ره زین کمین
Önce gelenlerden nice yüz binlerce taifeyi varlık sarhoşluğu, bu geçitte yere yıktı.
شد عزرائیلی ازین مستی بلیس ** که چرا آدم شود بر من رئیس
İblis de neden Adem benden üstün olsun ki deyip Azazil kesildi.
خواجه‌ام من نیز و خواجه‌زاده‌ام ** صد هنر را قابل و آماده‌ام
Ben hem hocayım hem hoca oğlu. Yüz binlerce hünere kabiliyetim var, her şeyi yapabilirim.
در هنر من از کسی کم نیستم ** تا به خدمت پیش دشمن بیستم
Hüner ve marifette kimseden aşağı değilim ki hizmet etmek üzere düşmanın önünde ayak üstü durayım.
من ز آتش زاده‌ام او از وحل ** پیش آتش مر وحل را چه محل 1925
Ben ateşten doğdum, o balçıktan. Ateşe karşı balçığın ne değeri vardır ki?
او کجا بود اندر آن دوری که من ** صدر عالم بودم و فخر زمن
Ben alemin en ulusu, zamanın övünülecek kişisiyken o vakit o neredeydi? dedi.
خلق الجان من مارج من نار و قوله تعالی فی حق ابلیس انه کان من الجن ففسق
"Tanrı,cinleri ateşin dumansız alevinden yarattı" dendiği gibi yine ulu Tanrı İblis hakkında "Şüphe yok ki o, cin tayfasındandı, rabbinin buyruğundan çıktı" buyurmuştur.
شعله می‌زد آتش جان سفیه ** که آتشی بود الولد سر ابیه
Şeytanın can ateşi alevlenmede. O bir ateştir ki aslı gibi. “Çocuk babasının sırrıdır” denmiştir.
نه غلط گفتم که بد قهر خدا ** علتی را پیش آوردن چرا
Hayır yanlış söyledim. O ateş Tanrı kahrıdır. Bu hususta bir sebep göstermeye ne hacet?