کو دفینه دارد و گنج اندر آن ** ز آینه‌ی خود منگر اندر دیگران

شاه می‌دانست خود پاکی او ** بهر ایشان کرد او آن جست و جو 1985

کای امیر آن حجره را بگشای در ** نیم شب که باشد او زان بی‌خبر

تا پدید آید سگالشهای او ** بعد از آن بر ماست مالشهای او

مر شما را دادم آن زر و گهر ** من از آن زرها نخواهم جز خبر

این همی‌گفت و دل او می‌طپید ** از برای آن ایاز بی ندید

که منم کین بر زبانم می‌رود ** این جفاگر بشنود او چون شود 1990

باز می‌گوید به حق دین او ** که ازین افزون بود تمکین او

کی به قذف زشت من طیره شود ** وز غرض وز سر من غافل بود

مبتلی چون دید تاویلات رنج ** برد بیند کی شود او مات رنج