جسم مجنون را ز رنج و دوریی ** اندر آمد ناگهان رنجوریی

خون بجوش آمد ز شعله‌ی اشتیاق ** تا پدید آمد بر آن مجنون خناق 2000

پس طبیب آمد بدار و کردنش ** گفت چاره نیست هیچ از رگ‌زنش

رگ زدن باید برای دفع خون ** رگ‌زنی آمد بدانجا ذو فنون

بازوش بست و گرفت آن نیش او ** بانک بر زد در زمان آن عشق‌خو

مزد خود بستان و ترک فصد کن ** گر بمیرم گو برو جسم کهن

گفت آخر از چه می‌ترسی ازین ** چون نمی‌ترسی تو از شیر عرین 2005

شیر و گرگ و خرس و هر گور و دده ** گرد بر گرد تو شب گرد آمده

می نه آیدشان ز تو بوی بشر ** ز انبهی عشق و وجد اندر جگر

گرگ و خرس و شیر داند عشق چیست ** کم ز سگ باشد که از عشق او عمیست