آن نصوح از ترس شد در خلوتی ** روی زرد و لب کبود از خشیتی

Nasuh, korkusundan tenha bir yere çekildi. Yüzü, korkusundan sapsarı olmuştu, dudakları gövermişti.

پیش چشم خویش او می‌دید مرگ ** رفت و می‌لرزید او مانند برگ 2255

Ölümünü gözünün önünde görüyor, gazel yaprağı gibi tirtir titriyordu.

گفت یارب بارها برگشته‌ام ** توبه‌ها و عهدها بشکسته‌ام

Dedi ki: Yarabbi, nice defalar tövbeler ettim; ahtlar ettim, sonra onları bozdum.

کرده‌ام آنها که از من می‌سزید ** تا چنین سیل سیاهی در رسید

Ben, bana lâyık olanları yaptım. Sonunda da işte bu kara sel, gelip çattı.

نوبت جستن اگر در من رسد ** وه که جان من چه سختیها کشد

Arama nöbeti bana gelirse eyvah bana! Kim bilir neler çekecek, ne güçlüklere düşeceğim?

در جگر افتاده‌استم صد شرر ** در مناجاتم ببین بوی جگر

Ciğerime yüzlerce kor düştü. Münacatımdaki ciğer kokusuna bak.

این چنین اندوه کافر را مباد ** دامن رحمت گرفتم داد داد 2260

Böyle bir keder, böyle bir gam, kâfirde bile olmasın. Rahmet eteğine sarıldım, medet medet!

کاشکی مادر نزادی مر مرا ** یا مرا شیری بخوردی در چرا

Keşke anam, beni doğurmasaydı, yahut da beni bir aslan paralasaydı.

ای خدا آن کن که از تو می‌سزد ** که ز هر سوراخ مارم می‌گزد

Tanrım, sana düşeni yap. Beni, her delikten bir yılan sokmada.

جان سنگین دارم و دل آهنین ** ورنه خون گشتی درین رنج و حنین

Ne de taş gibi bir canım, ne de demir gibi bir yüreğim varmış. Yoksa bu dertle çoktan erir, kan kesilirdim.