باز رحمت پوستین دوزیم کرد ** توبه‌ی شیرین چو جان روزیم کرد

Sonra da yine Tanrı rahmeti, kürkümü dikti, canıma can gibi tatlı tövbeyi nasibetti.

هر چه کردم جمله ناکرده گرفت ** طاعت ناکرده آورده گرفت

Ne yaptıysam yapmadım saydı, bulunmadığım ibadetleri yapmışım farzetti.

هم‌چو سرو و سوسنم آزاد کرد ** هم‌چو بخت و دولتم دلشاد کرد

Beni selvi ve süsen gibi azadetti. Bahtım, devletim gibi gönlüm de açıldı.

نام من در نامه‌ی پاکان نوشت ** دوزخی بودم ببخشیدم بهشت 2310

Adımı temizler defterine yazdı. Cehennemliktim, bana cenneti bağışladı.

آه کردم چون رسن شد آه من ** گشت آویزان رسن در چاه من

Ah ettim, ahım bir ipe döndü, düştüğüm kuyuya sarktı.

آن رسن بگرفتم و بیرون شدم ** شاد و زفت و فربه و گلگون شدم

O ipe sarıldım, dışarı çıktım. Neşelendim, ferahladım, semirdim, benzim kırmızılaştı.

در بن چاهی همی‌بودم زبون ** در همه عالم نمی‌گنجم کنون

Kuyunun dibinde zebun bir haldeydim, şimdi bütün âleme sığmıyorum.

آفرینها بر تو بادا ای خدا ** ناگهان کردی مرا از غم جدا

Şükürler olsun sana yarabbi. Beni ansızın gamdan kurtardın.

گر سر هر موی من یابد زبان ** شکرهای تو نیاید در بیان 2315

Tenimin her kılında bir dil olsa da hepsiyle sana şükretmeye kalkışsam yine şükründen âcizim.

می‌زنم نعره درین روضه و عیون ** خلق را یا لیت قومی یعلمون

Şu bahçede, şu ırmakların kıyısında halka "Keşke kavmim bilseydi, Tanrı beni ne yüzden yarlığadı" diye nara atmaktayım dedi.

باز خواندن شه‌زاده نصوح را از بهر دلاکی بعد از استحکام توبه و قبول توبه و بهانه کردن او و دفع گفتن

Sultanın, Nasuh'u tövbesinden ve tövbesinin kabul edilmesinden sonra tekrar tellâklığa çağırması, ve onun bahaneler bularak gitmemesi