این سخن پایان ندارد کن رجوع ** سوی آن روباه و شیر و سقم و جوع

Bu sözün sonu yoktur. Sen yine o tilkinin, aslanın, o illetin ve açlığın hikâyesine dön!

بردن روبه خر را پیش شیر و جستن خر از شیر و عتاب کردن روباه با شیر کی هنوز خر دور بود تعجیل کردی و عذر گفتن شیر و لابه کردن روبه را شیر کی برو بار دگرش به فریب

Tilkinin, eşeği aslanın yanına götürmesi, eşeğin aslandan kaçışı, tilkinin aslanı eşek daha uzaktayken neden acele ettin? diye azarlaması, Aslanın özür getirerek git, bir daha kandır diye tilkiye yalvarması

چونک بر کوهش بسوی مرج برد ** تا کند شیرش به حمله خرد و مرد

Tilki, eşeği alıp çayırlığa götürdü. Aslan, ona saldırıp paramparça edecekti.

دور بود از شیر و آن شیر از نبرد ** تا به نزدیک آمدن صبری نکرد 2565

Eşek, aslandan uzaktı. Eşeği görünce hırsından yaklaşmasına sabredemedi.

گنبدی کرد از بلندی شیر هول ** خود نبودش قوت و امکان حول

Birden korkunç bir surette kükredi. Fakat kı-mıldıyacak kuvveti yoktu zaten.

خر ز دورش دید و برگشت و گریز ** تا به زیر کوه تازان نعل ریز

Eşek, uzaktan bunu görünce dönüp nalları kaldırdı, tâ dağın eteğine kadar kaçtı.

گفت روبه شیر را ای شاه ما ** چون نکردی صبر در وقت وغا

Tilki dedi ki: A padişahım, kavga zamanında neden sabretmedin?

تا به نزدیک تو آید آن غوی ** تا باندک حمله‌ای غالب شوی

O sapık, sana yaklaşsaydı hafif bir saldırışta ona üstün gelirdin.

مکر شیطانست تعجیل و شتاب ** لطف رحمانست صبر و احتساب 2570

Acele, Şeytanın hilesidir; sabır ve tedbir, Tanrının lûtfu.

دور بود و حمله را دید و گریخت ** ضعف تو ظاهر شد و آب تو ریخت

O uzaktaydı, hamleni görüp kaçtı. Zayıflığını anladı, yüzünün suyunu döktü.

گفت من پنداشتم بر جاست زور ** تا بدین حد می‌ندانستم فتور

Aslan, kuvvetim yerinde sandım, dedi, bu derece halsiz kaldığımı zannetmiyordum.