لیک چون آرم من او را بر متاز ** تا ببادش ندهی از تعجیل باز

گفت آری تجربه کردم که من ** سخت رنجورم مخلخل گشته تن

تا به نزدیکم نیاید خر تمام ** من نجنبم خفته باشم در قوام 2580

رفت روبه گفت ای شه همتی ** تا بپوشد عقل او را غفلتی

توبه‌ها کردست خر با کردگار ** که نگردد غره‌ی هر نابکار

توبه‌هااش را به فن بر هم زنیم ** ما عدوی عقل و عهد روشنیم

کله‌ی خر گوی فرزندان ماست ** فکرتش بازیچه‌ی دستان ماست

عقل که آن باشد ز دوران زحل ** پیش عقل کل ندارد آن محل 2585

از عطارد وز زحل دانا شد او ** ما ز داد کردگار لطف‌خو

علم الانسان خم طغرای ماست ** علم عند الله مقصدهای ماست