هر که سوی خوان غیر تو رود ** دیو با او دان که هم‌کاسه بود

هر که از همسایگی تو رود ** دیو بی‌شکی که همسایه‌ش شود

ور رود بی‌تو سفر او دوردست ** دیو بد همراه و هم‌سفره‌ی ویست

ور نشیند بر سر اسپ شریف ** حاسد ماهست دیو او را ردیف 270

ور بچه گیرد ازو شهناز او ** دیو در نسلش بود انباز او

در نبی شارکهم گفتست حق ** هم در اموال و در اولاد ای شفق

گفت پیغامبر ز غیب این را جلی ** در مقالات نوادر با علی

یا رسول‌الله رسالت را تمام ** تو نمودی هم‌چو شمس بی‌غمام

این که تو کردی دو صد مادر نکرد ** عیسی از افسونش با عازر نکرد 275

از تو جانم از اجل نک جان ببرد ** عازر ار شد زنده زان دم باز مرد