خر بسی کوشید و او را دفع گفت ** لیک جوع الکلب با خر بود جفت

غالب آمد حرص و صبرش بد ضعیف ** بس گلوها که برد عشق رغیف

زان رسولی کش حقایق داد دست ** کاد فقر ان یکن کفر آمدست

گشته بود آن خر مجاعت را اسیر ** گفت اگر مکرست یک ره مرده گیر 2820

زین عذاب جوع باری وا رهم ** گر حیات اینست من مرده بهم

گر خر اول توبه و سوگند خورد ** عاقبت هم از خری خبطی بکرد

حرص کور و احمق و نادان کند ** مرگ را بر احمقان آسان کند

نیست آسان مرگ بر جان خران ** که ندارند آب جان جاودان

چون ندارد جان جاوید او شقیست ** جرات او بر اجل از احمقیست 2825

جهد کن تا جان مخلد گردد ** تا به روز مرگ برگی باشدت