جمله ناخوش از مجاعت خوش شدست ** جمله خوشها بی‌مجاعتها ردست

Bütün hastalıklar, açlıkla iyileşir. Bütün ilâçlar, aç olmadıkça sana tesir etmez.

مثل

Örnek

آن یکی می‌خورد نان فخفره ** گفت سایل چون بدین استت شره

Birisi küflü ekmek yiyordu. Bir adam, neden bu kadar haris ve aç gözlü oldun? diye sordu?

گفت جوع از صبر چون دوتا شود ** نان جو در پیش من حلوا شود 2835

Dedi ki: Sabrın sonucunda açlık, iki misli arttı mı arpa ekmeği bile bana helva gelir.

پس توانم که همه حلوا خورم ** چون کنم صبری صبورم لاجرم

Sabrettim, sabırlı oldum mu daima helva yemiş olurum.

خود نباشد جوع هر کس را زبون ** کین علف‌زاریست ز اندازه برون

Zaten açlık, herkese zebun olmaz ki. Bu açlık, hadden aşırı bir otlaktır.

جوع مر خاصان حق را داده‌اند ** تا شوند از جوع شیر زورمند

Açlığı, onunla güçlü kuvvetli aslan kesilsinler diye ancak Tanrı haslarına vermişlerdir.

جوع هر جلف گدا را کی دهند ** چون علف کم نیست پیش او نهند

Açlığı, öyle her âdi yoksula nerden verecekler? Ot az değil a, önüne koyuverirler.

که بخور که هم بدین ارزانیی ** تو نه‌ای مرغاب مرغ نانیی 2840

Ye derler, sen ancak buna lâyıksın. Suda yüzen kuş değilsin sen, ekmek yiyen bir kuşsun.

حکایت مریدی کی شیخ از حرص و ضمیر او واقف شد او را نصیحت کرد به زبان و در ضمن نصیحت قوت توکل بخشیدش به امر حق

Bir şeyhin, dervişin içini okuyup hırsını anlaması, ona dille nasihat vererekTanrı emriyle Tanrı'ya dayanma kuvvetini bağışlaması

شیخ می‌شد با مریدی بی‌درنگ ** سوی شهری نان بدانجا بود تنگ

Bir şeyh, müridiyle dara düşmüştü. Şehirde ekmek vardı, bulundukları yerde kıttı.

ترس جوع و قحط در فکر مرید ** هر دمی می‌گشت از غفلت پدید

Müridin gönlünde açlık ve kıtlık korkusu, gafletinden her an artmaktaydı.