صاحب باغ آمد و گفت ای دنی ** از خدا شرمیت کو چه می‌کنی

Bağ sahibi gelip a alçak dedi, Tanrı'dan utanmıyor musun? Bu yaptığın ne?

گفت از باغ خدا بنده‌ی خدا ** گر خورد خرما که حق کردش عطا

Hırsız dedi ki: Tanrı bağından Tanrı kulu, Tanrı'nın ihsan ettiği hurmayı yerse,

عامیانه چه ملامت می‌کنی ** بخل بر خوان خداوند غنی 3080

Âdice ne kınıyorsun, gani Tanrı'nın ihsanını neden kıskanıyorsun?

گفت ای ایبک بیاور آن رسن ** تا بگویم من جواب بوالحسن

Bağ sahibi, hizmetçisine Aybek, dedi, getir o ipi de şu adama cevap vereyim.

پس ببستش سخت آن دم بر درخت ** می‌زد او بر پشت و ساقش چوب سخت

İp gelince hırsızı ağaca bir güzelce bağladı. Arkasına, ayaklarına vurarak onu adamakıllı dövmeye başladı.

گفت آخر از خدا شرمی بدار ** می‌کشی این بی‌گنه را زار زار

Hırsız, yahu dedi, Tanrı'dan utan, bu suçsuz günahsız kulu öldürüyorsun.

گفت از چوب خدا این بنده‌اش ** می‌زند بر پشت دیگر بنده خوش

Bağcı dedi ki: Tanrının kulu, başka bir kulunu Tanrı sopasiyle güzelce dövüyor.

چوب حق و پشت و پهلو آن او ** من غلام و آلت فرمان او 3085

Sopa da Tanrının, arka da, yan da. Ben, ancak onun kulu ve buyruğunun aletiyim.

گفت توبه کردم از جبر ای عیار ** اختیارست اختیارست اختیار

Hırsız, cebirden tövbe ettim, ihtiyar vardır, vardır, var dedi.

اختیارات اختیارش هست کرد ** اختیارش چون سواری زیر گرد

Kutlardaki ihtiyarları, onun ihtiyarı var etti. Onun ihtiyarı bir atlıdır, bizim ihtiyarımıza binmiş-