گفت از باغ خدا بنده‌ی خدا ** گر خورد خرما که حق کردش عطا

عامیانه چه ملامت می‌کنی ** بخل بر خوان خداوند غنی 3080

گفت ای ایبک بیاور آن رسن ** تا بگویم من جواب بوالحسن

پس ببستش سخت آن دم بر درخت ** می‌زد او بر پشت و ساقش چوب سخت

گفت آخر از خدا شرمی بدار ** می‌کشی این بی‌گنه را زار زار

گفت از چوب خدا این بنده‌اش ** می‌زند بر پشت دیگر بنده خوش

چوب حق و پشت و پهلو آن او ** من غلام و آلت فرمان او 3085

گفت توبه کردم از جبر ای عیار ** اختیارست اختیارست اختیار

اختیارات اختیارش هست کرد ** اختیارش چون سواری زیر گرد

اختیارش اختیار ما کند ** امر شد بر اختیاری مستند