جمله غمازان ازو آیس شوند ** سوی ما آیند و افزایند پند

بس جفا گویند شه را پیش ما ** که برو جف القلم کم کن وفا 3150

معنی جف القلم کی آن بود ** که جفاها با وفا یکسان بود

بل جفا را هم جفا جف القلم ** وآن وفا را هم وفا جف القلم

عفو باشد لیک کو فر امید ** که بود بنده ز تقوی روسپید

دزد را گر عفو باشد جان برد ** کی وزیر و خازن مخزن شود

ای امین الدین ربانی بیا ** کز امانت رست هر تاج و لوا 3155

پور سلطان گر برو خاین شود ** آن سرش از تن بدان باین شود

وز غلامی هندوی آرد وفا ** دولت او را می‌زند طال بقا

چه غلام ار بر دری سگ باوفاست ** در دل سالار او را صد رضاست