کای خدا زین خواجه‌ی صاحب منن ** چون نیاموزی تو بنده داشتن

Tanrı, kula bakmayı neden bu ihsan sahibi efendiden öğrenmezsin?

بنده پروردن بیاموز ای خدا ** زین رئیس و اختیار شاه ما

Ey Tanrı, kula bakmayı bu uludan, padişahımızın, seçtiği bu yüce kişiden öğren bari.

بود محتاج و برهنه و بی‌نوا ** در زمستان لرز لرزان از هوا

Yoksul muhtaçtı, çıplaktı, hiçbir şeyi yoktu. Kışın soğuktan tirtir titriyordu.

انبساطی کرد آن از خود بری ** جراتی بنمود او از لمتری 3170

O kendinden haberi olmıyan adam, bu yüzden böyle bir cürette bulundu.

اعتمادش بر هزاران موهبت ** که ندیم حق شد اهل معرفت

Tanrı'nın binlerce ihsanına, onun nedimi olduğuna, onu bilenler arasına katıldığına güveni vardı.

گر ندیم شاه گستاخی کند ** تو مکن آنک نداری آن سند

Padişahın nedimi bir küstahlıkta bulunursa bu-hareketi, kendine senet yapma.

حق میان داد و میان به از کمر ** گر کسی تاجی دهد او داد سر

Tanrı,bel verdi. Elbette bel, kemerden iyidir. Fakat taç veren adam, baş da verebilir mi?

تا یکی روزی که شاه آن خواجه را ** متهم کرد و ببستش دست و پا

Sonunda bir gün padişah, o efendiyi (Amid'i) bir suç altına aldı, elini ayağını bağlattı.

آن غلامان را شکنجه می‌نمود ** که دفینه‌ی خواجه بنمایید زود 3175

Efendinizin definesi nerede? Gösterin diye kölelere işkence etmeye başladı.

سر او با من بگویید ای خسان ** ورنه برم از شما حلق و لسان

A aşağılık adamlar, onun sırrını söyleyin bana.. Yoksa dilinizi, boğazınızı keserim diye,