عقلشان یک‌دم ستد ساقی عمر ** سیر گشتند از خرد باقی مرد

اصل صد یوسف جمال ذوالجلال ** ای کم از زن شو فدای آن جمال

عشق برد بحث را ای جان و بس ** کو ز گفت و گو شود فریاد رس 3240

حیرتی آید ز عشق آن نطق را ** زهره نبود که کند او ماجرا

که بترسد گر جوابی وا دهد ** گوهری از لنج او بیرون فتد

لب ببندد سخت او از خیر و شر ** تا نباید کز دهان افتد گهر

هم‌چنانک گفت آن یار رسول ** چون نبی بر خواندی بر ما فصول

آن رسول مجتبی وقت نثار ** خواستی از ما حضور و صد وقار 3245

آنچنان که بر سرت مرغی بود ** کز فواتش جان تو لرزان شود

پس نیاری هیچ جنبیدن ز جا ** تا نگیرد مرغ خوب تو هوا