آنچنان که بر سرت مرغی بود ** کز فواتش جان تو لرزان شود

Hani başında bir kuş olur da uçmasın diye canin titrer.

پس نیاری هیچ جنبیدن ز جا ** تا نگیرد مرغ خوب تو هوا

Yerinden bile kımıldamaz,o güzelim kuş havalanmasın dersin.

دم نیاری زد ببندی سرفه را ** تا نباید که بپرد آن هما

Nefes alma,öksürüğün bile gelse kendini sıkar,o devlet kuşu uçar diye korkundan öksürmezsin bile.

ور کست شیرین بگوید یا ترش ** بر لب انگشتی نهی یعنی خمش

O sırada birisi sana tatlı,yahut acı bir söz söylese ağzına parmağını kor,sus demek istersin.

حیرت آن مرغست خاموشت کند ** بر نهد سردیگ و پر جوشت کند 3250

İşte o kuş hayrettir,seni susturur.Tencerenin ağzını kapatır,seni kaynatmaya başlar.

پرسیدن پادشاه قاصدا ایاز را کی چندین غم و شادی با چارق و پوستین کی جمادست می‌گویی تا ایاز را در سخن آورد

Padişahın,Eyaz'ı söyletmek üzere mahsus 'Bunca gamı,neşeyi,cansız bir şey olan çarıkla pöstekiye neden söylersin?'diye sordu

ای ایاز این مهرها بر چارقی ** چیست آخر هم‌چو بر بت عاشقی

Ey Eyaz,bir çarık parçasına şu sevgi nedir?Neden bir put gibi ona aşıksın?

هم‌چو مجنون از رخ لیلی خویش ** کرده‌ای تو چارقی را دین و کیش

Mecnun gibi kendi Leyla’ndan yüzünü çevirmişsin de bir çarığı kendine din,iman edinmişsin.

با دو کهنه مهر جان آمیخته ** هر دو را در حجره‌ای آویخته

چند گویی با دو کهنه نو سخن ** در جمادی می‌دمی سر کهن

İki eski çarığa niceye kadar bir taze sözler söyleyerek,cansız bir şeye ezeli sırrı açacaksın?

چون عرب با ربع و اطلال ای ایاز ** می‌کشی از عشق گفت خود دراز 3255

Ey ayaz,Araplar gibi sevginden çöllerde kalan çadır yerlerine,oralardaki döküntülere uzun uzun hitap ediyorsun.