بر خیالش گر روی تا اصل او ** نی چو عباد خیال تو به تو

O hayalle asla kadar gitmek şartıyla. Kat kat hayale tapanlar gibi değil.

دور باش غیرتت آمد خیال ** گرد بر گرد سراپرده‌ی جمال

Hayal, seni güzellik otağının çevresine sokulmaktan men eden gayret çavuşudur.

بسته هر جوینده را که راه نیست ** هر خیالش پیش می‌آید بیست

O, her arayanın yolunu, yol yok, diye keser. Onun hayali geldi mi, sana, dur, der.

جز مگر آن تیزکوش تیزهوش ** کش بود از جیش نصرتهاش جوش

Ancak kulağı delik ve anlayışlı kişiyi durdurmaz. Çünkü o, Allah yardımı askerine sığınmış, o sayede coşup köpürmüştür.

نجهد از تخییلها نی شه شود ** تیر شه بنماید آنگه ره شود 370

O, ne hayallerden ürker, sıçrar, ne de padişahlık taslar. Padişahın nişane olarak verdiği oku gösterir, yoluna gider.

این دل سرگشته را تدبیر بخش ** وین کمانهای دوتو را تیر بخش

Allahm, bu şaşkın gönle bir ok bağışla, bu iki kat olmuş yaylara bir ok ver.

جرعه‌ای بر ریختی زان خفیه جام ** بر زمین خاک من کاس الکرام

Uluların içtikleri o gizli kadehten yeryüzüne bir yudumcuk saçtın.

هست بر زلف و رخ از جرعه‌ش نشان ** خاک را شاهان همی‌لیسند از آن

Güzellerin saçlarında, yüzlerinde o bir yudumcuk şarabın nişanesi var. Padişahlar, bu yüzden topraktan meydana gelen güzelleri yalar dururlar.

جرعه حسنست اندر خاک گش ** که به صد دل روز و شب می‌بوسیش

Gece gündüz yüzlerce gönülle o topraktan meydana gelen güzeli öpüp durman, onda güzelliğin bir zerresi bulunduğundandır.

جرعه خاک آمیز چون مجنون کند ** مر ترا تا صاف او خود چون کند 375

Seni, toprakla karışmış bir yudumcuk güzellik şarabı böyle deli divane ediyor, artık onun safı neler yapmaz?