ناگهان به جهد کند ترک همه ** بر تو طفل او بماند مظلمه

گفت دختر کای پدر خدمت کنم ** هست پندت دل‌پذیر و مغتنم

هر دو روزی هر سه روزی آن پدر ** دختر خود را بفرمودی حذر

حامله شد ناگهان دختر ازو ** چون بود هر دو جوان خاتون و شو 3725

از پدر او را خفی می‌داشتش ** پنج ماهه گشت کودک یا که شش

گشت پیدا گفت بابا چیست این ** من نگفتم که ازو دوری گزین

این وصیتهای من خود باد بود ** که نکردت پند و وعظم هیچ سود

گفت بابا چون کنم پرهیز من ** آتش و پنبه‌ست بی‌شک مرد و زن

پنبه را پرهیز از آتش کجاست ** یا در آتش کی حفاظست و تقاست 3730

گفت من گفتم که سوی او مرو ** تو پذیرای منی او مشو