گفت تا چشمش کلاپیسه شدن ** کور گشتست این دو چشم کور من 3735
Kız dedi: Onun gözü süzülünceye kadar benim bu iki gözüm de kör oluyor a baba!
نیست هر عقلی حقیری پایدار ** وقت حرص و وقت خشم و کارزار
Her bayağı akıl, hırs ve öfke zamanı, yerinde durmaz ki!
وصف ضعیف دلی و سستی صوفی سایه پرورد مجاهده ناکرده درد و داغ عشق ناچشیده به سجده و دست‌بوس عام و به حرمت نظر کردن و بانگشت نمودن ایشان کی امروز در زمانه صوفی اوست غره شده و بوهم بیمار شده هم‌چون آن معلم کی کودکان گفتند کی رنجوری و با این وهم کی من مجاهدم مرا درین ره پهلوان می‌دانند با غازیان به غزا رفته کی به ظاهر نیز هنر بنمایم در جهاد اکبر مستثناام جهاد اصغر خود پیش من چه محل دارد خیال شیر دیده و دلیریها کرده و مست این دلیری شده و روی به بیشه نهاده به قصد شیر و شیر به زبان حال گفته کی کلا سوف تعلمون ثم کلا سوف تعلمون
Nefsiyle savaşmamış, aşk derdi çekmemiş, gölgede yetişmiş, yalnız halkın kendisine secde etmesini, elini öpmesini, hürmetle bakıp "işte zamanede sofi budur" diye parmakla göstermesini dilediğinden sofilik yoluna girmiş biri vardı. Çocukların, sen hastasın diyerek hasta ettikleri muallim gibi bu da kendine gururlanıp vehimle hasta olarak ben cihat eriyim, bu yolda bana pehlivan diyorlar. Büyük savaşta eşim yoktur, küçük savaş bence nedir ki! Gazilerle savaşa gidip zahiren de hünerler göstermeliyim dedi ve savaşa gitti, ve savaşta yüreksizlik ve gevşeklik gösterdi. Âdeta aslanın hayalini görmüş, erlikler göstermiş, bu erliklerle sarhoş olup ormana aslan avlamaya gitmişti. Halbuki aslan hal diliyle ona diyordu ki: "Öyle değil.. Yakında bilir anlar., sonra yine yakında bilir, anlarsınız."
رفت یک صوفی به لشکر در غزا ** ناگهان آمد قطاریق و وغا
Bir sofi, askerle savaşa gitti. Ansızın savaş başladı.
ماند صوفی با بنه و خیمه و ضعاف ** فارسان راندند تا صف مصاف
Sofi, ağırlıklarla çadırda kalan zayıflarla beraber kaldı. Erler, ta savaş yerine kadar at sürdüler.
مثقلان خاک بر جا ماندند ** سابقون السابقون در راندند
Ağır kişiler, toprak gibi yerlerinde kala kaldılar, îleri gidenlerin ileri gidenleriyse yürüyüp ilerlediler.
جنگها کرده مظفر آمدند ** باز گشته با غنایم سودمند 3740
Savaşlar edip üstün gelerek birçok ganimetlerle geri döndüler.
ارمغان دادند کای صوفی تو نیز ** او برون انداخت نستد هیچ چیز
Sen de al diye sofiye de armağan sundular. O, o armağanı attı, hiçbir şey almadı.
پس بگفتندش که خشمینی چرا ** گفت من محروم ماندم از غزا
Neden kızgınsın? dediler. Savaştan mahrum kaldım dedi.
زان تلطف هیچ صوفی خوش نشد ** که میان غزو خنجر کش نشد
Sofi, savaş safında hançer çekip savaşmadığı için bu iltifattan memnun olmadı.
پس بگفتندش که آوردیم اسیر ** آن یکی را بهر کشتن تو بگیر
Bunun üzerine esir getirdik dediler, birini al, öldür.