آن خیال نور می‌ترساندش ** بر شب ظلمات می‌چفساندش

از خیال دشمن و تصویر اوست ** که تو بر چفسیده‌ای بر یار و دوست

موسیا کشفت لمع بر که فراشت ** آن مخیل تاب تحقیقت نداشت

هین مشو غره بدانک قابلی ** مر خیالش را و زین ره واصلی 3915

از خیال حرب نهراسید کس ** لا شجاعه قبل حرب این دان و بس

بر خیال حرب خیز اندر فکر ** می‌کند چون رستمان صد کر و فر

نقش رستم که آن به حمامی بود ** قرن حمله فکر هر خامی بود

این خیال سمع چون مبصر شود ** حیز چه بود رستمی مضطر شود

جهد کن کز گوش در چشمت رود ** آنچ که آن باطل بدست آن حق شود 3920

زان سپس گوشت شود هم طبع چشم ** گوهری گردد دو گوش هم‌چو یشم