گفت بشکن گفت چونش بشکنم ** نیک‌خواه مخزن و مالت منم

چون روا دارم که مثل این گهر ** که نیاید در بها گردد هدر

گفت شاباش و بدادش خلعتی ** گوهر از وی بستد آن شاه و فتی 4040

کرد ایثار وزیر آن شاه جود ** هر لباس و حله کو پوشیده بود

ساعتیشان کرد مشغول سخن ** از قضیه تازه و راز کهن

بعد از آن دادش به دست حاجبی ** که چه ارزد این به پیش طالبی

گفت ارزد این به نیمه‌ی مملکت ** کش نگهدارا خدا از مهلکت

گفت بشکن گفت ای خورشیدتیغ ** بس دریغست این شکستن را دریغ 4045

قیمتش بگذار بین تاب و لمع ** که شدست این نور روز او را تبع

دست کی جنبد مرا در کسر او ** که خزینه‌ی شاه را باشم عدو