من کی آرم رحم خلم آلود را ** ره نمایم حلم علم‌اندود را

صد هزاران صفع را ارزانیم ** گر زبون صفعها گردانیم

من چه گویم پیشت اعلامت کنم ** یا که وا یادت دهم شرط کرم 4155

آنچ معلوم تو نبود چیست آن ** وآنچ یادت نیست کو اندر جهان

ای تو پاک از جهل و علمت پاک از آن ** که فراموشی کند بر وی نهان

هیچ کس را تو کسی انگاشتی ** هم‌چو خورشیدش به نور افراشتی

چون کسم کردی اگر لابه کنم ** مستمع شو لابه‌ام را از کرم

زانک از نقشم چو بیرون برده‌ای ** آن شفاعت هم تو خود را کرده‌ای 4160

چون ز رخت من تهی گشت این وطن ** تر و خشک خانه نبود آن من

هم دعا از من روان کردی چو آب ** هم نباتش بخش و دارش مستجاب