هم‌چو یغماجیست خانه می‌کند ** زود زود انبان خود پر می‌کند

Yağmacıya benzer, evini kazar, çabuk çabuk dağarcığını doldurmaya bakar.

اندر انبان می‌فشارد نیک و بد ** دانه‌های در و حبات نخود

İyi kötü ne olursa dağarcığına tıkar. İnci tanelerini de oraya tıkıştırır, nohut tanelerini de.

تا مبادا یاغیی آید دگر ** می‌فشارد در جوال او خشک و تر 50

Başka bir düşman gelip de çuvalına kuru yaş, ne bulursa doldurmasın der.

وقت تنگ و فرصت اندک او مخوف ** در بغل زد هر چه زودتر بی‌وقوف

Vakit dardır, fırsat geçmekte. O da bundan korkarak durmaksızın eline ne geçerse çabucak koltuklar.

لیک مومن ز اعتماد آن حیات ** می‌کند غارت به مهل و با انات

Fakat iman sahibi o yaşayışa güvenir, bu yüzden de yavaş yavaş, durup dinlenerek yağma eder.

آمنست از فوت و از یاغی که او ** می‌شناسد قهر شه را بر عدو

Padişahın düşmanı nasıl kahrettiğini bilir. Bu yüzden fırsatı kaçırmayacağına da emindir, düşmanın gelmeyeceğine de inanmıştır.

آمنست از خواجه‌تاشان دگر ** که بیایندش مزاحم صرفه‌بر 55

Başka kapı yoldaşlarının ona çullanmayacağını, onun derip devşirdiğini kapışmayacaklarını bilir, emindir.

عدل شه را دید در ضبط حشم ** که نیارد کرد کس بر کس ستم

Padişahın adaletini bilir, kulların nasıl zaptettiğini , kimsenin kimseye nasıl sitemde bulunmadığını görmüştür.

لاجرم نشتابد و ساکن بود ** از فوات حظ خود آمن بود

Hasılı acele etmez, sakindir, nasibini kaçırmayacağına emindir.