هست اندر دفع ظلمت آشکار ** آتش صورت به مومی پایدار

Suret ateşi karanlığı gidermek için mum suretinde durur.

برخلاف موم شمع جسم کان ** تا شود کم گردد افزون نور جان 680

Beden mumu şu görünen mumun aksinedir; yok oldukça can nuru artar.

این شعاع باقی و آن فانیست ** شمع جان را شعله‌ی ربانیست

Bu ebedi ışıktır, mumsa geçici. Can mumunun alevi, Allah’ya aittir.

این زبانه‌ی آتشی چون نور بود ** سایه‌ی فانی شدن زو دور بود

Ateşten meydana gelen şu ateş, nur olduğundan geçici gölge, ondan uzaklaşmıştır.

ابر را سایه بیفتد در زمین ** ماه را سایه نباشد همنشین

Bulutun gölgesi yere düşer. Fakat gölge, ayla düşüp kalkmaz.

بی‌خودی بی‌ابریست ای نیک‌خواه ** باشی اندر بی‌خودی چون قرص ماه

A bahtı yaver kişi, kendinden geçmek, bulutsuz bir jale gelmektir. Kendinden geçtin mi değirmi aya benzersin.

باز چون ابری بیاید رانده ** رفت نور از مه خیالی مانده 685

Fakat rüzgâr bir bulutu sürüp getirdi mi o vakit Ay'ın nûru gider ve ancak bir hayal kalır. (TM)

از حجاب ابر نورش شد ضعیف ** کم ز ماه نو شد آن بدر شریف

Bulut ardında kalmasından o Ay'ın nûru zayıflar, tam ay halinde iken yeni hilâlden daha zayıf olur. (TM)

مه خیالی می‌نماید ز ابر و گرد ** ابر تن ما را خیال‌اندیش کرد

Bulut ve toz yüzünden ay, bir hayal gibi görünür. İşte beden bulutu da bizi hayal düşüncesine sürer.

لطف مه بنگر که این هم لطف اوست ** که بگفت او ابرها ما را عدوست

Ayın lutfuna bak ki bu da onun lutfudur, çünkü bize, bulutlar düşmanımızdır demiştir.