تا بداند ملک را از مستعار ** وین رباط فانی از دارالقرار

دایه عاریه بود روزی سه چار ** مادرا ما را تو گیر اندر کنار

پر من ابرست و پرده‌ست و کثیف ** ز انعکاس لطف حق شد او لطیف

بر کنم پر را و حسنش را ز راه ** تا ببینم حسن مه را هم ز ماه 700

من نخواهم دایه مادر خوشترست ** موسی‌ام من دایه‌ی من مادرست

من نخواهم لطف مه از واسطه ** که هلاک قوم شد این رابطه

یا مگر ابری شود فانی راه ** تا نگردد او حجاب روی ماه

صورتش بنماید او در وصف لا ** هم‌چو جسم انبیا و اولیا

آنچنان ابری نباشد پرده‌بند ** پرده‌در باشد به معنی سودمند 705

آن‌چنان که اندر صباح روشنی ** قطره می‌بارید و بالا ابر نی