و هو یطعمکم و لا یطعم چو اوست ** نیست حق ماکول و آکل لحم و پوست

آکل و ماکول کی ایمن بود ** ز آکلی که اندر کمین ساکن بود

امن ماکولان جذوب ماتمست ** رو بدان درگاه کو لا یطعم است

هر خیالی را خیالی می‌خورد ** فکر آن فکر دگر را می‌چرد

تو نتانی کز خیالی وا رهی ** یا بخسپی که از آن بیرون جهی 730

فکر زنبورست و آن خواب تو آب ** چون شوی بیدار باز آید ذباب

چند زنبور خیالی در پرد ** می‌کشد این سو و آن سو می‌برد

کمترین آکلانست این خیال ** وآن دگرها را شناسد ذوالجلال

هین گریز از جوق اکال غلیظ ** سوی او که گفت ما ایمت حفیظ

یا به سوی آن که او آن حفظ یافت ** گر نتانی سوی آن حافظ شتافت 735