دست تو از اهل آن بیعت شود ** که یدالله فوق ایدیهم بود

دست تو از اهل آن بیعت شود ** که یدالله فوق ایدیهم بود 740

Tanrı, “Tanrı eli onların ellerinin üstündedir” dedi ya, işte senin elin de o biat ehlinin eli olur.

چون بدادی دست خود در دست پیر ** پیر حکمت که علیمست و خطیر

Elini pirin eline verdin, o her şeyi bilen ulu pire uydun mu, kurtuldun demektir.

کو نبی وقت خویشست ای مرید ** تا ازو نور نبی آید پدید

Çünkü o, ey mürit, vaktinin peygamberidir... Peygamberin nuru ondan zuhur eder.

در حدیبیه شدی حاضر بدین ** وآن صحابه‌ی بیعتی را هم‌قرین

Ona uydun, onun elini tuttun mu Hudeybiye’de bulunup Peygambere biat eden sahabeden olursun.

پس ز ده یار مبشر آمدی ** هم‌چو زر ده‌دهی خالص شدی

Cennetle muştulanan o on kişiden sayılırsın, halis ve potada erise bile ayarı düşmez altına dönersin.

تا معیت راست آید زانک مرد ** با کسی جفتست کو را دوست کرد 745

Bu bilelik doğrudur çünkü insan kimi severse ona eşittir.

این جهان و آن جهان با او بود ** وین حدیث احمد خوش‌خو بود

Bu alemde de onunladır, o alemde de. Bu, huyları güzel Ahmet’in hadisidir.

گفت المرء مع محبوبه ** لا یفک القلب من مطلوبه

Dedi ki: “İnsan sevdiği ile beraberdir” Kalp dilediğinden ayrılmaz.

هر کجا دامست و دانه کم نشین ** رو زبون‌گیرا زبون‌گیران ببین

Nerede tuzak ve yem varsa orada az otur. Yürü ey arık kötürüm, kendin gibi arık kötürümleri gör!

ای زبون‌گیر زبونان این بدان ** دست هم بالای دستست ای جوان

Ey zebunların zebunu, şunu da bil ki, el, elin üstündedir el üstünde el vardır.