هم‌چو ابلیس از خدای پاک فرد ** تا قیامت عمر تن درخواست کرد

گفت انظرنی الی یوم الجزا ** کاشکی گفتی که تبنا ربنا

عمر بی توبه همه جان کندنست ** مرگ حاضر غایب از حق بودنست 770

عمر و مرگ این هر دو با حق خوش بود ** بی‌خدا آب حیات آتش بود

آن هم از تاثیر لعنت بود کو ** در چنان حضرت همی‌شد عمرجو

از خدا غیر خدا را خواستن ** ظن افزونیست و کلی کاستن

خاصه عمری غرق در بیگانگی ** در حضور شیر روبه‌شانگی

عمر بیشم ده که تا پس‌تر روم ** مهلم افزون کن که تا کمتر شوم 775

تا که لعنت را نشانه او بود ** بد کسی باشد که لعنت‌جو بود

عمر خوش در قرب جان پروردنست ** عمر زاغ از بهر سرگین خوردنست