تو دل خود را چو دل پنداشتی ** جست و جوی اهل دل بگذاشتی

Sen, gönlünü gönül sandın da gönül sahiplerini aramayı bıraktın.

دل که گر هفصد چو این هفت آسمان ** اندرو آید شود یاوه و نهان

Gönül öyle bir varlıktır ki bu yedi gök gibi yedi yüz tanesini oraya koysan kaybolur gider.

این چنین دل ریزه‌ها را دل مگو ** سبزوار اندر ابوبکری بجو

Bu çeşit gönül kırıklarına gönül deme. Sebzvar’da Ebubekir arama.

صاحب دل آینه‌ی شش‌رو شود ** حق ازو در شش جهت ناظر بود

Gönül sahibi, altı yüzlü aynadır. Tanrı, altı cihette de o aynadan nazar eder durur.

هر که اندر شش جهت دارد مقر ** نکندش بی‌واسطه‌ی او حق نظر 875

Altı cihette bulunan, bu cihetlerden kurtulamayan kişiye Tanrı, o gönül sahibi vasıta olamadıkça nazar etmez.

گر کند رد از برای او کند ** ور قبول آرد همو باشد سند

Birisini reddederse onun için eder. Kabul ederse yine şefaatçi odur.

بی‌ازو ندهد کسی را حق نوال ** شمه‌ای گفتم من از صاحب‌وصال

O olmadıkça Tanrı kimseye rızk vermez. İşte ben, vuslata ulaşan kişinin ahvalinden bir miktarcığını söyledim.

موهبت را بر کف دستش نهد ** وز کفش آن را به مرحومان دهد

Tanrı, ihsanını onun eline kor da acınanlara onun elinden ihsanda bulunur.

با کفش دریای کل را اتصال ** هست بی‌چون و چگونه و بر کمال

Onun avucu ile bütünlük denizi birleşmiştir. O, neliksiz ve niteliksizdir ve tam kemal sahibidir.

اتصالی که نگنجد در کلام ** گفتنش تکلیف باشد والسلام 880

Söze sığmayan bu birleşmeyi söylemenin imkanı yoktur vesselam.