که دل آوردم ترا ای شهریار ** به ازین دل نبود اندر سبزوار

Ey padişahlar padişahı, sana gönül getirdim. Bu Sebzvar’da bundan daha iyi gönül yoktur dersin.

گویدت این گورخانه‌ست ای جری ** که دل مرده بدینجا آوری

O da der ki: A küstah, burası mezarlık mı ki buraya ölü gönül getiriyorsun?

رو بیاور آن دلی کو شاه‌خوست ** که امان سبزوار کون ازوست

Yürü, padişah huylu gönlü getir ki varlık Sebzvar’ı onun yüzünden aman bulur.

گویی آن دل زین جهان پنهان بود ** زانک ظلمت با ضیا ضدان بود

Sanki o gönül, bu cihandan gizlenmiştir. Çünkü karanlık, ışıkla bir yerde bulunmaz. Birbirlerine zıttır bunlar.

دشمنی آن دل از روز الست ** سبزوار طبع را میراثی است 895

Tabiat Sebzvar’ının, o gönülle düşmanlığı, Elest gününden miras kalmıştır.

زانک او بازست و دنیا شهر زاغ ** دیدن ناجنس بر ناجنس داغ

Çünkü o, doğan kuşudur, dünya şehriyse kuzgun. Kendi cinsinden olmayanı görmek insanı yaralar.

ور کند نرمی نفاقی می‌کند ** ز استمالت ارتفاقی می‌کند

İnsan, kendi cinsinden olmayana yumuşaklık gösterirse münafıklığından gösterir, onunla uyuşursa bir şey elde etmek için uyuşur.

می‌کند آری نه از بهر نیاز ** تا که ناصح کم کند نصح دراز

O münâfık, evet der ama tasdik ettiğinden değil, nasihat verenin sözü kısa kesmesi içindir.(TM)

زانک این زاغ خس مردارجو ** صد هزاران مکر دارد تو به تو

Çünkü bu leş arayan aşağılık kuzgunun kat,kat yüz binlerce hilesi vardır.

گر پذیرند آن نفاقش را رهید ** شد نفاقش عین صدق مستفید 900

Münafıklığı kabul ederlerse kurtulur; münafıklığı, kendisine fayda verecek bir doğruluk olur.