چون منافق از برون صوم و صلات ** وز درون خاک سیاه بی‌نبات

Münafık gibi görünüşte orucu, namazı görünür de hakikatte otsuz, çimensiz kapkara topraktır.

هم‌چو ابری خالیی پر قر و قر ** نه درو نفع زمین نه قوت بر

Gar gur edip duran boş buluta benzer. Ondan ne yeryüzünde bir fayda vardır, ne buğdaya bir kuvvet.

هم‌چو وعده‌ی مکر و گفتار دروغ ** آخرش رسوا و اول با فروغ

Hileli ve yalan vâde gibi hani. Sonu rüsvaylıktır, fakat önü parlak görünür.

بعد از آن بگرفت او دست بلال ** آن ز زخم ضرس محنت چون خلال

Ondan sonra Bilâl’in elini tuttu, o mihmetin dişlerinde bir hilâle dönmüş olan dostun eline yapıştı, yola düştüler.

شد خلالی در دهانی راه یافت ** جانب شیرین‌زبانی می‌شتافت 1060

O bir hilâle dönmüş de ağza yol bulmuştu, tatlı dilli birine gitmekteydi.

چون بدید آن خسته روی مصطفی ** خر مغشیا فتاد او بر قفا

Zayıf, hasta bir haldeydi. Mustafa’nın yüzünü görünce sırt üstü düşüp bayıldı.

تا بدیری بی‌خود و بی‌خویش ماند ** چون به خویش آمد ز شادی اشک راند

Uzun müddet kendisinden geçmiş olarak öyle baygın kaldı. Kendine gelince sevincinden gözyaşları dökmeye başladı.

مصطفی‌اش در کنار خود کشید ** کس چه داند بخششی کو را رسید

Mustafa onu kucakladı. Ona ne bağışladı, ne ihsanlarda bulundu kim bilir?

چون بود مسی که بر اکسیر زد ** مفلسی بر گنج پر توفیر زد

Sanki bir bakırdı, iksire kavuşmuş. Sanki bir müflisti, bol bir define elde etmiş.

ماهی پژمرده در بحر اوفتاد ** کاروان گم شده زد بر رشاد 1065

Perişan balık denize düşmüştü, yolunu kaybetmiş kervan yol bulmuştu.