چون مقلد بود عقل اندر اصول ** دان مقلد در فروعش ای فضول

گر بپرسد عقل چون باشد مرام ** گو چنانک تو ندانی والسلام

معاتبه‌ی مصطفی علیه‌السلام با صدیق رضی الله عنه کی ترا وصیت کردم کی به شرکت من بخر تو چرا بهر خود تنها خریدی و عذر او

گفت ای صدیق آخر گفتمت ** که مرا انباز کن در مکرمت 1075

گفت ما دو بندگان کوی تو ** کردمش آزاد من بر روی تو

تو مرا می‌دار بنده و یار غار ** هیچ آزادی نخواهم زینهار

که مرا از بندگیت آزادیست ** بی‌تو بر من محنت و بیدادیست

ای جهان را زنده کرده ز اصطفا ** خاص کرده عام را خاصه مرا

خوابها می‌دید جانم در شباب ** که سلامم کرد قرص آفتاب 1080

از زمینم بر کشید او بر سما ** همره او گشته بودم ز ارتقا

گفتم این ماخولیا بود و محال ** هیچ گردد مستحیلی وصف حال