هست هفصدساله راه آن حقب ** که بکرد او عزم در سیران حب

Musa’nın gittiği yol, tam yedi yüz yıllık yoldu, o sevda ile bu kadar uzun yolu aştı.

همت سیر تنش چون این بود ** سیر جانش تا به علیین بود

Bedenindeki gidiş gayreti bu kadardı. Canındaki gayretse ta İlliyn’e değdi.

شهسواران در سباقت تاختند ** خربطان در پایگه انداختند 1130

İyi biniciler, birbirlerini geçmek için atlarını sürdüler. Karınları şiş battallarsa ahırda kala kaldılar.

مثل

Örnek

آن‌چنان که کاروانی می‌رسید ** در دهی آمد دری را باز دید

Hani bir kervan bir köye gelip çatmış, orada açık bir kapı görmüştü.

آن یکی گفت اندرین برد العجوز ** تا بیندازیم اینجا چند روز

Kervan halkından biri bu kocakarı soğuğunda eşyamızı buraya atalım, birkaç gün burada kalalım dedi.

بانگ آمد نه بینداز از برون ** وانگهانی اندر آ تو اندرون

İçeriden bir ses geldi: Hayır ,neyiniz varsa önce dışarıya bırakın da ondan sonra içeri girin.

هم برون افکن هر آنچ افکندنیست ** در میا با آن کای ن مجلس سنیست

Atılması gereken ne varsa dışarıya at da öyle gel. Onlarla içeriye girmeye kalkışma ki bu meclis pek yüce bir meclistir.

بد هلال استاددل جان‌روشنی ** سایس و بنده‌ی امیری مومنی 1135

Hilâl, gönlü üstat, ruhu aydın bir zattı. İnanmış bir adamın kuluydu, ona seyislik etmekteydi.

سایسی کردی در آخر آن غلام ** لیک سلطان سلاطین بنده نام

Ahırda seyislik ediyordu, ay, kuldu, köleydi ama hakikatte padişahlar padişahıydı.

آن امیر از حال بنده بی‌خبر ** که نبودش جز بلیسانه نظر

Beyin, kölesinden haberi bile yoktur. Çünkü ona ancak şeytanın Âdem’e baktığı gibi bakıyordu.