سرنگون افتادگان را زین منار ** می‌نگر تو صد هزار اندر هزار

Bu minareden tepesi üstüne düşen milyonlarca kişiye bak.

تو رسن‌بازی نمیدانی یقین ** شکر پاها گوی و می‌رو بر زمین

İp üstünde oynamayı bilmiyorsan ayaklarına şükret, yeryüzünde yürü.

پر مساز از کاغذ و از که مپر ** که در آن سودا بسی رفتست سر

Kendine kâğıttan kanat yapıp dağdan uçmaya kalkışma. Bu sevdada niceler başından oldu.

گرچه آن صوفی پر آتش شد ز خشم ** لیک او بر عاقبت انداخت چشم 1355

O sofi, kızgınlıktan ateşlendi, ateşe döndü ama işin sonuna göz attı.

اول صف بر کسی ماندم به کام ** کو نگیرد دانه بیند بند دام

Taneyi almayan ve tuzağı gören kişi, ilk saftan adım atar atmaz durur, ileri gitmez.

حبذا دو چشم پایان بین راد ** که نگه دارند تن را از فساد

İşin sonunu gören gözlere ne mutlu. Onlar, bedenin bozulup çürüyüşünü görürler.

آن ز پایان‌دید احمد بود کو ** دید دوزخ را همین‌جا مو به مو

Ahmed’in gözü de onu görmüş, cehennemi buradayken kıldan kıla seyretmişti.

دید عرش و کرسی و جنات را ** تا درید او پرده‌ی غفلات را

Arşı, kürsüyü, cennetleri görmüş, gaflet perdelerini yırtmıştı.

گر همی‌خواهی سلامت از ضرر ** چشم ز اول بند و پایان را نگر 1360

Zarardan kurtulmak istiyorsan gözünü işin önünde kapa, sonuna bak.

تا عدمها ار ببینی جمله هست ** هستها را بنگری محسوس پست

Sona bak da yokları var gör, varları, duyguyla duyulan aşağılık bir şey bul.