جان مادر چشم روشن گویدت ** جز غم و حسرت از آن نفزویدت

Anasının canı, gözümün nuru der ama günden güne artan duran dertten, hasretten başka bir şey vermez sana.

مر پدر را گوید آن مادر جهار ** که ز مکتب بچه‌ام شد بس نزار

O ana, babaya açıkça, yavrucuğum mektepten bezdi, soldu sarardı der..

از زن دیگر گرش آوردیی ** بر وی این جور و جفا کم کردیی

Başka karından olsaydı ona bu kadar cefada bulunmazdın.

از جز تو گر بدی این بچه‌ام ** این فشار آن زن بگفتی نیز هم 1435

Doğrusunu istersen bu yavrucuk, senin oğlun olmasaydı ve ben doğurmasaydım, yine anası, bu sözü söylerdi!

هین بجه زن مادر و تیبای او ** سیلی بابا به از حلوای او

Kendine gel, bu anadan , onun merhametinden kaç. Babanın sillesi, onun helvasından yeğdir.

هست مادر نفس و بابا عقل راد ** اولش تنگی و آخر صد گشاد

Ana nefistir…Baba da cömert akıl. Akla uyan önce daralır ama sonunda yüzlerce genişliğe uğrar.

ای دهنده‌ی عقلها فریاد رس ** تا نخواهی تو نخواهد هیچ کس

Ey akılları ihsan eden Allah, feryada yetiş. Sen bir şey dilemezsen hiç kimse dilemez.

هم طلب از تست و هم آن نیکوی ** ما کییم اول توی آخر توی

İstek de sendedir, ihsan da. Biz kimiz ki? Evvel de sensin , âhır da.

هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش ** ما همه لاشیم با چندین تراش 1440

Hem sen söyle, hem sen dinle, hem sen ol. Biz bunca malımız mülkümüzle yine hiçbir şey değiliz.

زین حواله رغبت افزا در سجود ** کاهلی جبر مفرست و خمود

Yarabbi, bize tekliflerde bulundun, lûtfet de secdeye rağbetimizi artır;bize cebir tembelliğini gönderip şevkimizi söndürme.