جان چه باشد با خبر از خیر و شر ** شاد با احسان و گریان از ضرر

چون سر و ماهیت جان مخبرست ** هر که او آگاه‌تر با جان‌ترست

روح را تاثیر آگاهی بود ** هر که را این بیش اللهی بود 150

چون خبرها هست بیرون زین نهاد ** باشد این جانها در آن میدان جماد

جان اول مظهر درگاه شد ** جان جان خود مظهر الله شد

آن ملایک جمله عقل و جان بدند ** جان نو آمد که جسم آن بدند

از سعادت چون بر آن جان بر زدند ** هم‌چو تن آن روح را خادم شدند

آن بلیس از جان از آن سر برده بود ** یک نشد با جان که عضو مرده بود 155

چون نبودش آن فدای آن نشد ** دست بشکسته مطیع جان نشد

جان نشد ناقص گر آن عضوش شکست ** کان بدست اوست تواند کرد هست