وای بر احکام دیگرهای تو ** تا چه آرد بر سر و بر پای تو

ظالمی را رحم آری از کرم ** که برای نفقه بادت سه درم

دست ظالم را ببر چه جای آن ** که بدست او نهی حکم و عنان 1575

تو بدان بز مانی ای مجهول‌داد ** که نژاد گرگ را او شیر داد

جواب دادن قاضی صوفی را

گفت قاضی واجب آیدمان رضا ** هر قفا و هر جفا کارد قضا

خوش‌دلم در باطن از حکم زبر ** گرچه شد رویم ترش کالحق مر

این دلم باغست و چشمم ابروش ** ابر گرید باغ خندد شاد و خوش

سال قحط از آفتاب خیره‌خند ** باغها در مرگ و جان کندن رسند 1580

ز امر حق وابکوا کثیرا خوانده‌ای ** چون سر بریان چه خندان مانده‌ای

روشنی خانه باشی هم‌چو شمع ** گر فرو پاشی تو هم‌چون شمع دمع