نه حراره یادش آید نه غزل ** نه ده انگشتش بجنبد در عمل

Aklına ne bir yanık nağme gelir, ne bir güzel, ne de on parmağı, çalgının perdelerinde ve tellerde oynar!

گر نبودی گوشهای غیب‌گیر ** وحی ناوردی ز گردون یک بشیر

Gayb haberlerini dinleyen bir kulak olmasaydı hiçbir muştucu gökten vahiy getirmezdi.

ور نبودی دیده‌های صنع‌بین ** نه فلک گشتی نه خندیدی زمین 1660

Allah sanatlarını gören gözler olmasaydı ne gökyüzü dönerdi, ne yeryüzü gülerdi.

آن دم لولاک این باشد که کار ** از برای چشم تیزست و نظار

“Sen olmasaydın” sözü, keskin ve görür gözler içindir.

عامه را از عشق هم‌خوابه و طبق ** کی بود پروای عشق صنع حق

Fakat halk, kadın ve yemek aşkından nereden Allah sanatına bakacak, nereden Allah aşkına düşecek?

آب تتماجی نریزی در تغار ** تا سگی چندی نباشد طعمه‌خوار

Yiyecek birkaç köpek olmadıktan sonra tutmaç suyunu köpeklerin yiyecekleri yere dökmezsin ki.

رو سگ کهف خداوندیش باش ** تا رهاند زین تغارت اصطفاش

Yürü, Allah mağarasının köpeği ol da o, seni seçsin, bu yal yerinden kurtarsın.

چونک دزدیهای بی‌رحمانه گفت ** کی کنند آن درزیان اندر نهفت 1665

Hikâyeci, terzilerin insafsızca hırsızlılarını anlattı, çaldıkları kumaşları nasıl sakladıklarını söyledi.

اندر آن هنگامه ترکی از خطا ** سخت طیره شد ز کشف آن غطا

Halk arasında Hıta’lı bir Türk vardı. Bu sırrın açılmasına pek kızdı öfkelendi.

شب چو روز رستخیز آن رازها ** کشف می‌کرد از پی اهل نهی

Gece, kıyamet günü gibi o sırları, hakikat ehline açıp durmaktaydı.