چاش گل تن فکر تو هم‌چون گلاب ** منکر گل شد گلاب اینت عجاب

از کپی‌خویان کفران که دریغ ** بر نبی‌خویان نثار مهر و میغ

آن لجاج کفر قانون کپیست ** وآن سپاس و شکر منهاج نبیست

با کپی‌خویان تهتکها چه کرد ** با نبی‌رویان تنسکها چه کرد 1830

در عمارتها سگانند و عقور ** در خرابیهاست گنج عز و نور

گر نبودی این بزوغ اندر خسوف ** گم نکردی راه چندین فیلسوف

زیرکان و عاقلان از گمرهی ** دیده بر خرطوم داغ ابلهی

باقی قصه‌ی فقیر روزی‌طلب بی‌واسطه‌ی کسب

آن یکی بیچاره‌ی مفلس ز درد ** که ز بی‌چیزی هزاران زهر خورد

لابه کردی در نماز و در دعا ** کای خداوند و نگهبان رعا 1835

بی ز جهدی آفریدی مر مرا ** بی فن من روزیم ده زین سرا