هم به سعی تو ز ارواح آمدند ** سوی دام حرف و مستحقن شدند

Zaten onlar, senin sayende can âleminden gelip harf tuzağına tutuldular, mahpus oldular.

باد عمرت در جهان هم‌چون خضر ** جان‌فزا و دستگیر و مستمر

Ömrün âlemde Hızır gibi uzasın, canlara can katsın, düşkünlerin ellerini tutsun, daimî olsun.

چون خضر و الیاس مانی در جهان ** تا زمین گردد ز لطفت آسمان

İlyas ve Hızır gibi dünyalar durdukça dur da yeryüzü, lütfunla gökyüzü haline gelsin.

گفتمی از لطف تو جزوی ز صد ** گر نبودی طمطراق چشم بد

Kötü gözlülerin şatafatı, nazarı olmasaydı lütfunun yüzde birini söylerdim.

لیک از چشم بد زهراب دم ** زخمهای روح‌فرسا خورده‌ام 190

Fakat nefesi zehirli kem gözlerden ben ne can üzen zahımlar yedim.

جز به رمز ذکر حال دیگران ** شرح حالت می‌نیارم در بیان

Onun için senin halini, ancak başkalarının hallerini anarak remiz ve kinayeyle söylerim.

این بهانه هم ز دستان دلیست ** که ازو پاهای دل اندر گلیست

Bu bahanede, gönlüne ait bir hiledir ki gönlün ayakları, o yüzden, toprağa kakılmış kalmıştır.

صد دل و جان عاشق صانع شده ** چشم بد یا گوش بد مانع شده

Yüzlerce gönül ve can, yaratıcı Allah’ya âşık olmuştur da onlara ya kem göz mâni olmuştur, ya kötü kulak.

خود یکی بوطالب آن عم رسول ** می‌نمودش شنعه‌ی عربان مهول

Bunların bir tanesi de Peygamber’in amcası. Arapların kınaması, ona pek korkunç göründü.

که چه گویندم عرب کز طفل خود ** او بگردانید دیدن معتمد 195

Arap, kendi çocuğuna uydu da, güvenilir dininden döndü, derlerse, ne derim?, dedi.