English    Türkçe    فارسی   

6
22-31

  • واحد کالالف کی بود آن ولی  ** بلک صد قرنست آن عبدالعلی 
  • Tek bir kişi ama bine bedel... Kimdir o? Allah velisi. Hattâ o yüce Allah kulu, yüzlerce zamanın tek eridir.

  • خم که از دریا درو راهی شود  ** پیش او جیحونها زانو زند 
  • Denize bir yol bulmuş olan küpün önünde ırmaklar bile diz çöker.

  • خاصه این دریا که دریاها همه  ** چون شنیدند این مثال و دمدمه 
  • Hele şu deniz yok mu? Bütün denizler, bu örmekleri, bu sözleri duyunca,

  • شد دهانشان تلخ ازین شرم و خجل  ** که قرین شد نام اعظم با اقل  25
  • Ulu bir ad, küçücük, ehemmiyetsiz bir ada eş oldu diye utançlarından ağızları acılaşır.

  • در قران این جهان با آن جهان  ** این جهان از شرم می‌گردد جهان 
  • Bu dünyanın o dünya ile birleşmesinden bu dünya, utanır, ortadan kalkar.

  • این عبارت تنگ و قاصر رتبتست  ** ورنه خس را با اخص چه نسبتست 
  • Bu söz dardır, derecesi pek aşağıdır. Yoksa bayağı bir şeyin hasın hası ile ne münasebeti var?

  • زاغ در رز نعره‌ی زاغان زند  ** بلبل از آواز خوش کی کم کند 
  • Kuzgun,üzüm bağında kuzgunca bağırır. Fakat bülbül, bunu duyup sesini azaltır mı?

  • پس خریدارست هر یک را جدا  ** اندرین بازار یفعل ما یشا 
  • Bu “Allah dilediğini yapar” pazarında her ikisi için de ayrı alıcı var.

  • نقل خارستان غذای آتش است  ** بوی گل قوت دماغ سرخوش است  30
  • Dikenliğin gıdası ateştir; sarhoş dimağının gıdası da gül kokusu.

  • گر پلیدی پیش ما رسوا بود  ** خوک و سگ را شکر و حلوا بود 
  • Bir leş, bizce kötüdür, pistir ama domuzla köpeğe şekerdir helvadır.